Rijksweg A27 in 1986 - snelweg door het bos

Compensatie?

Het moest maar eens afgelopen zijn met die natuurcompensatie bij snelwegverbredingen. Dat stelde VVD-Kamerlid Ton Elias tijdens het Kamerdebat over de infrastructuur-begroting op 5 november. Hij noemde de plannen met de A27 bij Amelisweerd als hét voorbeeld: 60 miljoen wordt daar uitgetrokken, voornamelijk voor de brede verbinding bij de Koningsweg, als nieuwe toegang tot Amelisweerd. Rijkswaterstaat presenteert het als een soort ecoduct. Het eindigt aan de stadskant alleen abrupt bij kunstgrasvelden en stenige parkeerplaatsen.

Daarnaast is er nog 15 miljoen aan compensatie beschikbaar – van de Provincie Utrecht – voor extra (bovenwettelijke) lucht- en geluidmaatregelen. Elias suggereerde dat actievoerders op deze manier de overheid chanteren met als enige doel het Rijk zoveel mogelijk geld af te troggelen. 

Wettelijk voorgeschreven compensatie

Beste Ton, het ligt echt even anders. Al dat geld voor compenserende maatregelen is een invulling waar wij als Vrienden van Amelisweerd weinig mee te maken hebben. Het is gewoon de invulling die minister Schultz van Haegen geeft aan de wettelijk voorgeschreven compensatieplicht. Schultz en PvdA collega Kuiken prikten uw proefballonnetje dan ook snel door. Chanteren wij de overheid? Je kunt net zo goed zeggen dat het Rijk de tegenstand probeert af te kopen. 

Wij hebben als Vrienden van Amelisweerd nooit gevraagd om geld voor compensatie. Om de simpele reden dat wij nooit gevraagd hebben om die ontstellend dure verbreding van de bak. Die 14 rijstroken zijn namelijk niet nodig. Er staan niet of nauwelijks files in de bak en die zullen er ook straks niet staan. Zeker wanneer wij tijdig werken aan alternatieven als een regionaal tramnet en een veel beter regionaal fietsnet. Dat is nog beter voor onze gezondheid ook.

Ecologische Hoofdstructuur

Overigens hebben wij nog altijd geen voorstel gezien die het verlies van een aantal hectaren ecologische hoofdstructuur (EHS) compenseert. Een ‘dak  op de bak’ is geen ecologische compensatie voor het verlies van een tweehonderd jaar oud bosgedeelte met allerlei bijzondere flora en fauna. Er is een simpele oplossing: niet die bak verbreden. Dat spaart een heleboel extra geld voor compenserende maatregelen. En natuurlijk wel iets doen aan de geluidoverlast voor bewoners en natuurliefhebbers. De geluidsschermen zijn van 30 jaar terug en hadden ook toen al een stuk beter gemoeten.

Jos Kloppenborg – Vrienden van Amelisweerd