Op 19, 20 en 21 november zijn de vele beroepen tegen het Tracébesluit A27/A12 behandeld door de Raad van State. Aan de orde kwamen onder andere het (niet) meenemen van alternatieve plannen, nut en noodzaak (A27 staat niet langer in de file top 50), rekenmethodes, de (negatieve) effecten op de natuur in Amelisweerd, in de Veluwe (nog meer stikstofdepositie in bossen die al zwaar te lijden hebben), de (magere) compensatie, en de grote risico’s voor de waterhuishouding in het Markiezenbos vanwege de diepe schermwanden (met bijkomend effect veel geluidsoverlast en vervuiling).
De landsadvocaat meldde dat het TB uitgaat van een hoog vervoersscenario voor 2040 (lees: verwachting dat het veel drukker gaat worden), maar hij gaf toe dat dit hoge scenario nu niet realistisch blijkt. Waarom dan toch vasthouden aan de noodzaak? Is het niet slimmer om te wachten hoe het verkeer zich gaat ontwikkelen om dan alsnog een veel realistischer plan op te stellen?!
De minister beroept zich bij monde van de landsadvocaat op de onveiligheid van de alternatieven. Enkele gerenommeerde bureaus hebben echter al eerder te kennen gegeven dat de alternatieve plannen even veilig zijn als het huidige TB. Ook zou de A27 niet het karakter hebben van een stadssnelweg volgens de minister, dus zou het niet logisch zijn om hier een maximum snelheid van 80 km aan te moeten houden. Blijkbaar ziet de minister de aanliggende wijken Voordorp, Veemarkt, Rijnsweerd, Lunetten en Hoograven plus de vele afslagen even over het hoofd…
Over hoofden gesproken: het Tracébesluit (TB) kent twee hoofddoelstellingen, namelijk het verbeteren van de bereikbaarheid én minimaal het niet verslechteren (maar liefst verbeteren) van de leefkwaliteit. Dat laatste doel lijkt zwaar ondergesneeuwd te zijn. In het huidige TB blijken deze twee hoofddoelstellingen niet te verenigen gezien de vele negatieve effecten voor de bewoners en de natuur in de directe omgeving en de verderop liggende natuurgebieden. Het Alternatief Regio Utrecht (ARU) scoort veel beter voor bewoners in de regio Utrecht en voor de natuur.
Op 24 december 1980 (bij de aanleg van de A27) besliste de Raad van State dat de kapbreedte zo beperkt mogelijk zou moeten zijn vanwege de ‘nationale en zelfs internationale waarde’ van Amelisweerd als rivierkleibos en dat daarom voor de betonnen bak van 56 m breedte moest worden gekozen.
De uitspraak van de Raad van State op de huidige beroepen volgt aan het eind van het eerste of het begin van het tweede kwartaal van 2025 met hopelijk een positieve keuze voor mens en natuur.
Zie voor een gedetailleerder verslag de site van de Kerngroep Ring Utrecht.
