Sluipenderwijs wordt de bijzondere waarde van de landgoederen Amelisweerd en Rhijnauwen onherstelbaar aangetast. De eigenaar, de gemeente Utrecht, trekt twee en een half miljoen euro uit voor de landgoederen en onlangs heeft de Provincie Utrecht een subsidie voor dit historische natuurgebied gegeven van zeven ton aan de gemeente.
De gemeente Utrecht heeft plannen voor het besteden van al dit geld, maar geeft geen inzicht in de begroting waardoor het onduidelijk blijft hoeveel geld naar welk onderdeel gaat en hoeveel er al besteed is. Tijdens informatieavonden worden door aanwezigen veel opmerkingen en verbeteringen aangedragen ten aanzien van deze plannen. Daarvan lijken een aantal overgenomen, maar de gemeente Utrecht geeft alleen de presentaties op de website weer, zonder heldere verslaglegging...
Voortdurend worden wij door verstrekkende plannen overvallen. Het meest duidelijk bleek dat bij de aanleg van de tuin voor het landhuis/Museum Oud Amelisweerd (MOA) en de plannen voor de koeienbrug bij Rhijnauwen. Die laatste is, ook dankzij de bezwaren vanuit Bunnik en een interventie vanuit de Utrechtse gemeenteraad tegengehouden. Helaas is dit niet gebeurd bij de tuin van Oud Amelisweerd, die nu een platgewalst voorplein is geworden. Prachtig dat er een mooie expositieruimte als MOA is gekomen, maar Amelisweerd is meer dan een voortuin.
Onze zorg ten aanzien van de huidige plannen (zie o.a. de plannen voor het Engelse Werk en Slingerbos) richt zich vooral op onderstaande 6 punten:
1. De verharding (of half verharding) van zandpaden. De huidige paden zijn juist geliefd en worden opgezocht door wandelaars en hardlopers vanwege de zachte, natuurlijke ondergrond. Om de verharding te realiseren moeten tonnen Duitse hardsteen worden vermalen en aangevoerd.
2. Het veranderen van kronkelpaden die door de eeuwen heen op organische wijze hun bijzondere karakter hebben ontwikkeld; het verplaatsen van de oude houten trap waardoor het heuveltje in het Engelse Werk tweemaal wordt aangetast.
3. Het plaatsen van opvallende stalen designbruggen; deze zijn te zien op de site en in de Nieuwsbrief van de landgoederen.
4. Het dunnen van begroeiing waardoor recreanten elkaar meer gaan zien in het bos dat nu juist beschutting en privacy biedt.
5. Het heuveltje aan de Domlaan wordt verkleind waardoor zeldzame stinzenplanten worden verwijderd.
6. Het gevaar bestaat dat de hier genoemde veranderingen zullen plaatsvinden met inzet van zwaar materieel waardoor kwetsbare bomen en planten zullen worden aangetast.
Het lijkt erop dat eerder de financiële mogelijkheden – de subsidiemachine – leidend zijn in plaats van de natuurlijke en recreatieve belangen. Hiermee gaat langzaam maar zeker de unieke schoonheid van dit prachtige landschap en recreatiegebied dichtbij de stad verloren en wordt het een gewoon modern park in plaats van een cultuurhistorisch en ecologisch waardevol parkbos. In de bijlage (zie pdf) laten we enkele veranderingen zien die dit jaar al zonder werkelijke inspraak zijn doorgevoerd en waarvan het helder is dat zij een aantasting vormen van het landgoed.
Met goede hoop voor het behoud van het eeuwenoude karakter van de landgoederen,